“Om de plaatselijke politiek goed te snappen is het heel belangrijk om alle commissies goed te volgen”

Hilda van der Heide-Hoogeveen is 65 jaar en raadslid namens Gemeentebelangen BBBondgenoot. Sinds een paar jaar woont ze in Hooghalen, in een gezellig straatje. Hilda is weduwe, haar man Fokko overleed afgelopen november, moeder van twee dochters, Janine en Willianne, en oma van Zoë (20 jaar), Devi (16 jaar) en Yren (16 jaar). Hilda is huisvrouw en was jarenlang mantelzorger voor haar man.

Achtergrond

Hilda is geboren en getogen in Hijkersmilde. Haar ouders waren boer. “Ik ben opgegroeid aan de Rijksweg 97 in Hijkersmilde. Ik ben daar ook geboren. Ik ging naar de lagere school in Hoogersmilde, naar de Pieter van Thyl school.” Ondanks het schooladvies huishoudschool ging Hilda naar de driejarige mavo. “Ik haalde alleen een beetje teveel onvoldoendes op mijn eindexamen. Ik ben toen vakantiewerk gaan doen bij Fano, een saladefabrikant. Het examenjaar overdoen bleek geen optie. Mijn leraar vond dat ik beter aan het werk kon gaan. Ik vertoonde ‘recalcitrant gedrag’ volgens hem.” Hilda lacht als ze hieraan terugdenkt. “Het was lang leve de lol in die tijd.” Daarna heeft Hilda nog een paar jaar op kantoor gewerkt, tot de kinderen kwamen. 

Man en kinderen

Hilda ontmoette haar man Fokko toen ze 18 jaar was. Ze trouwden toen ze 20 was. Ze gingen in Oranje wonen. Fokko werkte bij Avebe, de aardappelzetmeelfabriek. Ze kregen twee dochters. Dochter Janine heeft met man en dochter nog drie jaar bij Hilda en Fokko gewoond, achter in de tuin in een caravan. Janine woont inmiddels met haar man en dochters in Nieuwolda. Willianne woont in Assen met haar zoon en vriend.

Fokko werd ziek. Hij leed aan Lewy Body Dementie (LBD), een hersenziekte. De prognose was vijf tot acht jaar, maar dit werden er uiteindelijk 24. “LBD kan ik het best omschrijven als een mix van Parkinson en Alzheimer. Hallucinaties horen bij het ziektebeeld. Eerst hadden we dat niet door, maar toen hij begon over de paarden die hij onderweg zag, en ik zelf eens ben gaan kijken op de route, werd duidelijk dat dat hallucinaties waren.” Hoewel de ziekte niet erfelijk zou zijn, heeft Fokko’s broertje de ziekte ook.

Fokko overleed in november 2023. De laatste drieënhalf jaar van zijn leven bracht hij door vanaf een bed voor het raam in de woonkamer. “Ko kwam niet meer van bed af, maar hij wilde thuis blijven. Daar was hij heel duidelijk over.” De zorg organiseerden Hilda en haar dochters zelf. Ze plaatsten een advertentie in het plaatselijke krantje en zo kwamen er drie dames in hun leven, die afwisselend met Hilda, Janine en Willianne voor Fokko zorgden. “Ko werd nooit alleen gelaten.” Hilda is even stil. “Het liefst at hij rode kool met aardappelen en een gehaktbal. Alle dagen stamppot had hij ook graag.”

Politieke loopbaan

Hilda startte haar politieke carrière bij wat nu Onafhankelijk Midden-Drenthe is. “Jannes Kerssies, Jannes Meinders en ik zaten toen bij de partij van Charles de Haas. Mijn schoonzus Anna Udinga-van der Heide was raadslid. Anna is de oudste zus van Fokko. Ze vond de politiek ook wel wat voor mij. Ik heb me toen aangesloten bij de partij van Charles.” Een aantal jaren later gingen Jannes, Jannes en Hilda verder als wat nu bekend staat als Gemeentebelangen BBBondgenoot. “Ook Gemeentebelangen Westerbork sloot zich bij ons aan.” In het begin was Hilda alleen betrokken bij de partij, later werd ze commissielid Zorg & Welzijn en sinds juni 2022 werd ze raadslid, toen Jarno Frenken naar een andere gemeente verhuisde. “Ik werd gevraagd, maar ik wilde Fokko niet alleen laten. Ik heb overlegd met de meiden en de drie dames. Ze zeiden allemaal: doen! Ook omdat Fokko zo ziek was. Er zou ook een tijd komen zonder Fokko. De enige voorwaarde voor mij was dat er altijd oppas was voor Fokko, zodat ik mijn werk als raadslid goed kon doen.” 

Hilda kreeg in 2015 landelijke bekendheid na het bezoek van staatssecretaris Klaas Dijkhoff aan Oranje. Er zouden 750 extra asielzoekers worden ondergebracht in Oranje. Hilda zat toen al in de gemeentelijke politiek. “Jannes belde me dat Dijkhoff onderweg was en dat er dus nog eens 750 asielzoekers bij kwamen. Het gemeentebestuur is tegen, vertelde Jannes. Of elk gezin vertegenwoordigd wilde zijn bij het bezoek. We hebben toen iedereen gebeld in het dorp. De rest weet je.” Nog steeds wordt Hilda herkend. Laatst nog in Niewolda bij een kapper. “Die mevrouw vroeg gelijk om een selfie. Dat is dan wel grappig. Ook haar kleinzoon wilde met me op de foto.”

Aandachtsgebieden

Hilda zit in de werkgroep kinderraad. “Ik vind het heel belangrijk dat kinderen iets over politiek weten, over hoe onze democratie werkt. Daarom ben ik heel blij met onze kinderraad, die in september van start gaat.” Ook zit Hilda bij het programmateam wonen en is ze commissielid Zorg & Welzijn. “Om de plaatselijke politiek goed te snappen is het heel belangrijk om alle commissies goed te volgen. Ik ga dus ook naar de commissies Algemeen Bestuur en Ruimte en Groen. Dan zit ik op de tribune.” Hilda is nog niet van plan te stoppen met de gemeentelijke politiek. “De volgende keer sta ik weer op de lijst.”  

Vrije tijd

Een keer per maand gaat Hilda naar het buurthuis in Hooghalen. “Dan gaan we ‘Samen aan tafel’. Zo’n 25 à 30 oudere mensen, vaak alleenstaand, gaan hier heen. Voor een tientje gaan we samen met elkaar aan tafel en genieten we van een soepje, een warme maaltijd en een toetje.” En Hilda klaverjast graag. Op dinsdagmiddag klaverjast ze in Hooghalen, op vrijdagavond in Oranje.

Mijn parel van Midden-Drenthe

Voor Hilda is haar parel niet zozeer een plek, maar zijn het mensen. “Ik ben trots op onze boeren. Toen Fokko ziek was, reden we vaak samen een stukje in de auto. Ik koos dan achteraf paadjes in onze gemeente en erbuiten. We reden dan 30/40 kilometer per uur. We reden door aardappelvelden en zagen de prachtigste bloemen. Dan zeiden we altijd tegen elkaar: wat zijn we blij met onze mooie provincie, en wat mooi dat we zoveel boeren hebben.” Hilda en Fokko reden zo door de drie noordelijke provincies tot en met de Afsluitdijk, langs het IJsselmeer. “Herinneringen maken.”

Wens voor de toekomst

“Ik wil vrede. Graag in de hele wereld.” Hilda roert door haar koffie en gaat verder: “Ik erger me kapot aan alles. Ik heb medelijden met zowel de Palestijnen als de Israëliërs. Iedereen bemoeit zich ermee. Landjepik, geld, geloof. Kan dat nou niet anders?”

26 juli 2024